| Χαράλαμπος Λουμάκης | |
| Υποψήφιος Βουλευτής Ν. Ηλείας - Νέα Δημοκρατία |
24 Μαρτίου 2003
Στον κόσμο που αλλάζει...χρειαζόμαστε νέες ηγεσίες...
Η διαδικασία οικοδόμησης, σε παγκόσμια κλίμακα, ενός νέου οικονομικού -κοινωνικού-πολιτικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος βρίσκεται σε εξέλιξη, επηρεάζοντας όλες τις χώρες και συγκεκριμένα χώρες όπως η δικής μας, που πληγώθηκαν βαριά, στα χαρακώματα και τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Μια νέα πραγματικότητα διαμορφώνεται αφενός μεν στις κοινωνίες που εισήλθαν στο πεδίο της ελευθερίας και της δημοκρατίας, αφετέρου δε στις ελεύθερες κοινωνίες, που διχάζονταν από αντίρροπους προσανατολισμούς. Η χώρα μας από οριογραμμή αντιπαράθεσης γίνεται γέφυρα συνεργασίας με λαούς που μας ενώνουν πολλά. Η παρουσία μας στην Ε.Ε. έδωσε στόχο και προοπτική. Συνέβαλε δε, σημαντικά στην υιοθέτηση των κατευθύνσεων της φιλελεύθερης πολιτικής από την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και έγινε αιτία και παράγοντας για τη σύγκλιση της πολιτικής, όχι μόνον των κρατών-μελών, αλλά και των κομμάτων εξουσίας.Είναι γεγονός ότι ο κόσμος αποκτά νέες δυνατότητες και ευκαιρίες. Ταυτόχρονα, όμως, αντιμετωπίζει καινούργιους κινδύνους με μεγαλύτερο τον κοινωνικό που εντοπίζεται στη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Σύμφωνα με τη Word Bank πάνω από δυο δισεκατομμύρια άνθρωποι γεννιούνται, μένουν και πεθαίνουν στη φτώχεια. Το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού απολαμβάνει το 83% του παγκόσμιου εισοδήματος. Τα σύνορα εξασθενίζουν και οι αποστάσεις μηδενίζονται. Η ανταγωνιστικότητα αναδεικνύεται σε καθοριστικό παράγοντα για την αναπτυξιακή δυναμική κάθε χώρας. Το εμπόριο προσλαμβάνει παγκόσμιες διαστάσεις. Οι επιχειρήσεις αποκτούν νέες δυνατότητες, καθώς μπορούν να μεταφέρουν ελεύθερα την έδρα τους και τις δραστηριότητές τους σ' άλλα κράτη που διαθέτουν κατάλληλες υποδομές και ευνοϊκό διοικητικό, νομικό, και φορολογικό καθεστώς.Η μετάβαση από τη βιομηχανική εποχή στην κοινωνία της πληροφορίας χαρακτηρίζεται από την έκρηξη της γνώσης, την επανάσταση στην τεχνολογία, την ταχύτητα των εξελίξεων. Η γνώση πλέον έχει γίνει συνώνυμη του πλούτου. Το μέλλον ανήκει στους πολίτες που επενδύουν στην εκπαίδευση, στη μόρφωση, στις νέες τεχνολογίες, στο ανθρώπινο δυναμικό, στη νέα γενιά και στον πολιτισμό. Ο σύγχρονος κόσμος, αρχίζει κιόλας να διψά για αρχές, αξίες και ιδανικά.Ο κόσμος χρειάζεται περισσότερο από ποτέ πνευματικές ηγεσίες, χρειάζεται πρότυπα συμπεριφοράς. Πρέπει να στραφεί προς τα ανθρώπινα ιδανικά. Όταν τα πάντα στον κόσμο αλλάζουν ραγδαία η πολιτική δεν μπορεί να τρέχει λαχανιασμένη πίσω από τις εξελίξεις.Η πολιτική έχει χρέος να βγει μπροστά από τα γεγονότα. Πρέπει να καθοδηγεί και όχι να προσπαθεί με επικοινωνιακά τερτίπια να καλύπτει τα ελλείμματά της. Οι χώρες χρειάζονται ηγεσίες σταθερά προσανατολισμένες στο αύριο.Το αύριο απαιτεί να ανταγωνιστούμε σ' ένα κόσμο που δρα και επιχειρεί με την ταχύτητα της σκέψης και όχι με την αναποτελεσματικότητα του κράτους, που έχει γίνει πλέον συνώνυμο των νοσηρών φαινόμενων-γραφειοκρατίας -αναξιοκρατίας-κομματισμό που οδηγούν στην καταδυνάστευση και στην ομηρία πολιτών και επιχειρήσεων.Η διακυβέρνηση στον αιώνα που ζούμε δεν μπορεί να είναι συμβατή με φαινόμενα αυθαιρεσίας, αλαζονείας και μιζέριας. Η διακυβέρνηση πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή εναρμόνιση με τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Να χαρακτηρίζεται από προγραμματισμό. Από βαθιά γνώση των καθημερινών προβλημάτων και ικανότητα για άμεσες απαντήσεις. Η διακυβέρνηση στη νέα εποχή βρίσκεται στη φιλελεύθερη επιλογή, που είναι η μόνη σε επίπεδο εφαρμοσμένης πολιτικής και αποτελεί τη βάση για μια υπεύθυνη και αποτελεσματική σύγκρουση με τα συσσωρευμένα προβλήματα. Η φιλελεύθερη επιλογή εμφανίσθηκε ως κίνημα που είχε σκοπό την απαλλαγή του λαού από την αυθαίρετη διακυβέρνηση και ακόμη πιο πέρα την ενίσχυση της ελευθερίας των πολιτών έναντι των οιωνδήποτε εξαρτήσεων, των περιορισμών και των καταπιέσεων. Οι φιλελεύθερες ιδέες σκοπό έχουν να εξασφαλίσουν: στην οικονομία, τον ανταγωνισμό και την ανάπτυξη, στην κοινωνία την απασχόληση, τη συνοχή και τη δικαιοσύνη, στην πολιτική τη συμμετοχή και την αξιοπιστία, στα έθνη την ειρηνική συνύπαρξη.