| Χαράλαμπος Λουμάκης | |
| Υποψήφιος Βουλευτής Ν. Ηλείας - Νέα Δημοκρατία |
Μια συζήτηση εφόλης της ύλης που ξεκινά από την μακρινή Αρμενία και φθάνει
μέχρι την Ηλεία, είναι δύσκολο να χωρέσει στο δισέλιδο. Παρόλα αυτά η συζήτησή
μας με τον κ. Χάρη Λουμάκη κύλησε σαν το νερό. Με κατασταλάγματα εξόχως πολιτικά,
«διαπλεκόμενα» με τις προκλήσεις των νέων τεχνολογιών που και υπόσχονται και
απειλούν τα μέχρι σήμερα δεδομένα, ως ισορροπίες ή δόγματα... Φυσικός του
χώρος, άλλωστε, είναι οι τηλεπικοινωνίες, που «πέταξαν» την τελευταία δεκαετία
την παγκόσμια οικονομία σε ύψη δυσθεώρητα, και οι οποίες σε λίγο καιρό θα
κατέχουν, όπως μας λέει, το 60% του ακαθάριστου παγκόσμιου προϊόντος. Οι προκλήσεις
για τον κ. Λουμάκη απαιτούν τόλμη και απαντήσεις. Και κυρίως προσπάθεια για
να μη χαθεί ο έλεγχος, να μη λησμονηθούν οι απαράγραπτες ανθρώπινες αξίες
της δημοκρατίας, της ισονομίας, της δικαιοσύνης, του κοινωνικού κράτους.
Κι όσο κι αν σήμερα όλοι βλέπουν μιαν αόρατη και πανίσχυρη διακυβέρνηση...
υπεράνω, η λύση δεν είναι να αφεθούμε στις στοχεύσεις αυτών που οδηγούν τον
κόσμο στη ζούγκλα...
Με αυτό το ιδεολογικοπολιτικό backround διοικεί και τη μεγαλύτερη εταιρεία
της Αρμενίας, των 7.500 εργαζομένων. Εκεί που το χάος «φαίνεται» πια, εκεί
που οι ρόλοι του διοικείν δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικοί... Τόσο μακρυά
και ταυτόχρονα τόσο κοντά στις προκλήσεις της... Ευρώπης. Ισως γι' αυτό
η Armentel σε ένα εξάμηνο ανένειψε προς αγαλλίασιν του ΟΤΕ...
Ερ.: Από τη μακρινή Αρμενία με τα τόσα προβλήματα, πώς βλέπετε όλα όσα
συμβαίνουν στην Ελλάδα, ως πολιτικός άνδρας;
Απ.: Παρακολουθώ τις εξελίξεις μέσω Internet κυρίως, στην ιστοσελίδα της
ΝΔ βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.
Αναρωτιέμαι μάλιστα, αν και κατά πόσο αυτός ο πλούτος αξιοποιείται από
στελέχη του κόμματος και πολιτεύς για τη χάραξη των επιμέρους πολιτικών,
για επιχειρήματα στην άσκηση πολιτικής...
Μου κακοφαίνεται κατ' αρχήν το ότι σήμερα στον κόσμο υπάρχει μια αόρατη
διακυβέρνηση, που διαπερνά όλα τα επίπεδα εξουσίας.
Στην Ευρώπη π.χ. εξέλιπαν πια οι μεγάλοι πολιτικοί, οι οραματιστές.
Παράδειγμα η πρόσφατη ιστορία με τον ευρωστρατό, όπου υπήρξε η κατεύθυνση:
«κάντε αυτό, γιατί έτσι πρέπει να κάνετε...».
Το ίδιο γίνεται και στην Ελλάδα. Μια αόρατη διακυβέρνηση υπαρκτή και ισχυρή.
Ή ο πέραν του Ατλαντικού παράγων ή ο «Χ» επιχειρηματίας ή εκδότης....
Ερ.: Εννοείτε βέβαια αυτό που αποκαλούμε «διαπλεκόμενα».
Απ.: Είναι καθαρό... Δεν υπάρχουν φωνές που να εγείρονται, που να διεκδικήσουν
αυτό που είχε πει και ο Χαρίλαος Τρικούπης: «η Ελλάς πρέπει να ζήσει και
θα ζήσει...». Πρόκειται για μια κατάσταση που... έρπει, όλοι συμφωνούν πως ό,τι
κάνει η κυβέρνηση καλώς το... πράττει, χωρίς όμως να μπούν σε σκέψη, αν «πρέπει»
να γίνεται έτσι...
Ερ.: Ελλειψη πολιτικού λόγου δηλαδή...
Απ.: Μεγάλη και καθοριστική...
Ερ.: Παρόλα αυτά το όραμα Καραμανλή για είσοδο της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ.
αποτέλεσε βασικό επιχείρημα για το ιδεολογικό και πολιτικό οπλοστάσιο της
Ν.Δ...
Απ.: Το ότι σήμερα η Ευρώπη δεν διαθέτει μεγάλους πολιτικούς άνδρες δεν
έχει να κάνει με την ιδέα και το όραμα της Ε.Ε. Το οποίο γεννήθηκε και σχηματοποιήθηκε
από τους ηγέτες τύπου Ντε Γκωλ, Μιτεράν, Κολ, Μπραντ, Θάτσερ...
Σήμερα δεν υπάρχουν όλοι αυτοί, δυστυχώς. Στη θέση τους υπάρχει αυτή η
αόρατη διακυβέρνηση κρατών-επιχειρηματιών- μηχανισμών...
Ερ.: Που οδηγεί αυτή η παραδοχή...
Απ.: Είμαι απαισιόδοξος... Το επόμενο βήμα ουδείς γνωρίζει ποιο θα είναι.
Και εκεί ακριβώς εντοπίζω ένα μεγάλο κίνδυνο για το μέλλον.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι δομές και οι θεσμοί της Ε.Ε. δημιουργήθηκαν για να
τις υπηρετήσουμε σε όλα τα επίπεδα. Για να λειτουργήσουν, πράγμα που δεν
γίνεται σήμερα. Ο «συντελεστής διεύθυνσης» των πραγμάτων, για να χρησιμοποιήσω
έναν οικονομικό όρο, οδεύει προς τα κάτω, το ξέρουμε, το γνωρίζουν όλοι και
κανείς δεν κάνει τον κόπο να αναρωτηθεί τι έπεται. Ζούγκλα;
Ερ.: Απειλή από το «όραμα» της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή;
Απ.: Η απάντηση σαφής! Διακυβέρνηση χάος, κυριαρχία του εμπορίου, καμία
αξία, καμία ηθική! Νομίζω ότι το επόμενο στάδιο, αν δεν εγερθούν φωνές να
επαναφέρουν την πολιτική στο προσκήνιο, θα είναι η διάλυση. Μια διάλυση
που θα ωφελήσει απλά τους μηχανισμούς, και θα βυθίσει στην εξαθλίωση τους
υπόλοιπους. Είναι απαραίτητο να βρεθεί επιτέλους αυτός ή αυτοί που θα τολμήσουν
να πουν «φτάνει...».
Ερ.: Και τα λέει αυτά ο επικεφαλής μιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας,
της Armentel, η οποία είναι αναγκασμένη να λειτουργήσει μέσα στο νέο καθεστώς...
Απ.: Βεβαίως... Αλλά δεν μπορείς να δεχθείς όμως την ασυδοσία. Είναι απαραίτητο
να λειτουργήσουμε όλοι μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας. Εμείς στην Armentel,
ίσως επειδή η εταιρεία είναι μικρή, δεν υφιστάμεθα μεγάλες πιέσεις... Η διακυβέρνηση
πάντως στην Αρμενία είναι αυτό που λίγο πριν ονόμασα επόμενο σκαλοπάτι...
Η «αόρατη διακυβέρνηση» εκεί έρχεται από τη Ρωσία, αλλά όλα τα επόμενα
στάδια της κλίμακας... αποτελούν τη ζούγκλα, που φοβάμαι ότι σύντομα θα δούμε
και στις ευρωπαϊκές χώρες...
Ερ.: Εννοείτε φτώχια, εξαθλίωση.
Απ.: Οταν εγώ πληρώνω 2.000 δολάρια ενοίκιο και ο μισθός του δασκάλου είναι
8 δολάρια, το ερώτημα είναι πώς ζουν οι άνθρωποι στην Αρμενία...
Ερ.: Δεχθήκατε την πρόσκληση της Armentel στη φάση που άνοιγε το πολιτικό
σας μέλλον στην Ελλάδα, ειδικότερα στην Ηλεία, Γιατί το διακινδυνεύετε;
Απ.: Η απόφαση ήταν όντως πολύ μεγάλη πρόκληση. Και την αποδέχθηκα μετά
από σκέψη, θεωρώντας κατ' αρχήν σημαντικό τον προορισμό που μου ανατέθηκε
από τους προϊσταμένους μου κ.κ. Μανασή και Σκαρπέλλη.
Οι οποίοι βέβαια γνώριζαν την πολιτική μου θέση, και το γεγονός ότι είχαν
να κάνουν με έναν έμπειρο τεχνοκράτη. Ας σημειωθεί ότι η πρόταση μού έγινε
μετά από μια ολόκληρη τριετία, στη διάρκεια της οποίας ήμουν κυριολεκτικά
στο ψυγείο από τον ΟΤΕ. Γι' αυτή την τριετία, μάλιστα, έλεγα συχνά ότι
το μόνο έργο που «παρακολουθούσα» ήταν η εξέλιξη της Αττικής οδού από το
παράθυρο
του γραφείου μου.
Δέχτηκα να αναλάβω, μαζί βέβαια με τον κ. Νίκο Γεωργούλα, που είναι ο manager
και προέρχεται από την ελεύθερη αγορά, και τελικά τα καταφέραμε. Διότι μέσα
σε ένα εξάμηνο οι στόχοι της εταιρείας ευοδώθηκαν, ενώ πήγαινε για κλείσιμο.
Ερ.: Η Ηλεία σας λείπει;
Απ.: Πολύ! Είμαι ευχαριστημένος από τη δουλειά μου, «αλλά»... Διότι αυτή
η «πρόσκληση» ήρθε ταυτόχρονα σχεδόν στη ζωή μου, με την εκκίνηση της νέας
πολιτικής μου πορείας. Τη δοκίμασα στη διάρκεια των 25 προεκλογικών ημερών
στο Νομό, προσπαθώντας να εκφράσω ένα νέο πολιτικό λόγο που δεν είχε καμία
σχέση με το πελατοκεντρικό σύστημα.
Ερ.: Παρόλα αυτά δεν τύχατε «ευγενικής υποδοχής» από τους συναδέλφους σας
στον πολιτικό χώρο.
Απ.: Είναι αλήθεια... Και αυτή η ιστορία συνεχίζεται... Με είπαν «ξένο», κι
ας έχω την Ηλεία πατρίδα πια, ας ζω εδώ από το ΄73, ας έχω όλα μου τα περιουσιακά
στοιχεία εδώ. Εκείνο βέβαια που με πειράζει περισσότερο είναι το ότι κυκλοφορούν
ακόμα και σήμερα μέσα από τις κομματικές οργανώσεις ψίθυροι για μένα... Οτι
κατέβηκα για τις εκλογές του 2000 και «τελείωσα», ότι δεν πρόκειται να επανέλθω.
Αυτή η τακτική βέβαια αποτελεί ακραίο σπεκουλάρισμα, γνωστό για τη στόχευσή
του σε όλους, που δεν βοηθά διόλου την παράταξη.
Ερ.: Μιλάτε για τους μηχανισμούς που παράγουν πολιτικό λόγο στο Νομό...
Απ.: Η υπάρχουσα δομή των κομματικών οργανώσεων σήμερα έχει παρακμάσει.
Τα κόμματα πρέπει επιτέλους να το καταλάβουν, ότι οι οργανώσεις αυτού του
τύπου δεν εκφράζουν πια την κοινωνία. Αυτοί οι μηχανισμοί πια αποτελούν
το «έρμα» ενός αερόστατου, που για να προχωρήσει πρέπει να το αποβάλλει...
Ερ.: Και στη θέση του τι θα μπει;
Απ.: Είχαμε προτείνει στο πρόσφατο συνέδριο της ΝΔ το θεσμό των κοινωνικών
συμβουλίων. Ενα θεσμό που μπορεί να περιλάβει πολίτες απ' όλους τους
πολιτικούς χώρους για να προωθήσει πολιτικές, πρωτοβουλίες κλπ. Ας μη
γελιόμαστε... Οι
σημερινές κομματικές οργανώσεις δεν εγγυώνται τη δημοκρατία σε κανένα
επίπεδο, έχουν καταντήσει μηχανισμοί προώθησης προσωπικών επιδιώξεων.
Γράφουμε στην
οργάνωση συγγενείς, συμπεθέρια κλπ. για να «ψηφίσουν» καθ' υπαγόρευσιν.
Ερ.: Παρά τα προβλήματα όμως τα πήγατε καλά στις εκλογές.
Απ.: Είμαι πολύ ευχαριστημένος που μέσα σε 25 μέρες μόνο κατάφερα να επικοινωνήσω
ουσιαστικά με τους συμπολίτες μου και να φέρω το αποτέλεσμα που είχα. Δούλεψα
με μεράκι, αισθανόμουν ως ένας πολίτης από τους πολλούς Ηλείους, δεν ήμουν
πάνω ή εκτός από αυτούς... Αυτό το είδαν οι ψηφοφόροι, δεν είναι τυχαίο πιστεύω
ότι υπήρξαν πολλές μονοσταυρίες υπέρ μου.
Ερ.: Θα επανέλθετε;
Απ.: Είμαι παρών! Τα προβλήματα του τόπου άλλωστε δεν προωθούνται μόνο
με τη συνεχή επαφή. Στην Ηλεία βέβαια, ευτυχώς για κάποιους και δυστυχώς
για άλλους, υπάρχει η κλασική παράδοση των συνεχών επαφών με τους πολίτες,
στα καφενεία. «Τέχνη» που δεν προσφέρει πάντα...
Πρέπει να σας πω ότι εγώ προσπαθώ να δουλέψω ουσιαστικά για το Νομό, όπου
κι αν βρίσκομαι. Και σας πληροφορώ ότι στην πολιτική μου παρουσία δεν χρησιμοποίησα
σε καμία στιγμή τις λίστες Κοντογιαννόπουλου, τις οποίες ως γνωστόν είχα
τη δυνατότητα... Αυτό είναι πρώτη φορά που το δηλώνω... Παραδοσιακοί τρόποι πολιτικής
παρέμβασης έχουν δοκιμαστεί είναι αναποτελεσματικοί... Πιστεύω ότι αυτό που
προέχει είναι κάθε πολιτευτής να ενώσει τη φωνή του με τους συμπολίτες του,
ώστε να γίνεται κανείς κοινωνός των προβλημάτων, να ασκηθούν πιέσεις για
την επίλυσή τους.
Διότι το να πω σήμερα από τη θέση που βρίσκομαι ότι μπορώ να λύσω προβλήματα
ή θα λέω ψέματα ή θα είμαι αιθεροβάμων...
Ερ.: Η άποψή σας για τις ερχόμενες Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές στην
Ηλεία; Γνωρίζεται πώς κινείται η ΝΟΔΕ;
Απ.: Οι σχέσεις μου με την τοπική οργάνωση της ΝΔ δεν είναι οι καλύτερες,
θα έλεγα ότι και οι απόψεις μας δεν συμπίπτουν. Πιστεύω ότι στις εκλογές
η ΝΔ πρέπει να στηρίξει πρόσωπα από την κοινωνία, τους «άριστους» που έλεγε
και ο Περικλής. Κι αυτό θα πρέπει να κυριαρχήσει επιτέλους, να το καταλάβουν
και οι τοπικές οργανώσεις. Οι οποίες με την ανενεργή πολιτική που είχαν τόσα
χρόνια, στέρησαν την Τ.Α. από σημαντικότατα στελέχη.
Χαίρομαι που ο κ. Μανωλόπουλος ξεκίνησε ήδη στην Αμαλιάδα, για να κλείσει
επιτέλους εκείνη η τραγική στάση της ΝΔ να μην κατεβάζει υποψήφιο Δήμαρχο
επί χρόνια στην πόλη. Και βεβαίως χαίρομαι διότι ο συγκεκριμένος υποψήφιος
έχει όλες τις προυποθέσεις. Γέννημα θρέμα, Αμαλιαδίτης, με ήθος, μεράκι,
επιτυχημένος κοινωνικά και οικονομικά.
Ερ.: Στο κόμμα της ΝΔ έχουν εξομαλυνθεί τα πράγματα;
Απ.: Εκείνο που με φοφίζει κυρίως στο χώρο της ΝΔ είναι η έλλειψη «κοινωνικής
αλληλεγγύης» ανάμεσα στα μέλη και στελέχη του κόμματος. Αυτή ακριβώς είναι
και η διαφορά μας με τα άλλα κόμματα... Πρέπει οπωσδήποτε να αναθεωρήσουμε
παλιές τακτικές και εσωκομματικούς πολέμους. Δύσκολο όχι όμως ακατόρθωτο.
Ερ.: Ενας επιτυχημένος τεχνοκράτης που δουλεύει με μεράκι εκτός Ελλάδος,
που η δουλειά του αποδίδει, ξεχνά τελικά την ιδιότητά του ως πολιτικού;
Απ.: Ποτέ. Οι δυο ιδιότητες είναι αλληλένδετες. Γιατί όταν καταφέρεις να
πείσεις τους 7.500 εργαζόμενους πως συμφέρον τους είναι να δουλέψουν σωστά
και αποδοτικά, τότε έχεις καταφέρει τον πρώτο στόχο. Να πετύχεις την ανάπτυξη
της εταιρείας, ν' αποφύγεις απολύσεις κλπ.
Αυτή η πολιτική είναι το μόνο ανάχωμα στη «ζούγκλα» που λέγαμε. Και όλη
αυτή η προσπάθεια και τακτική είναι πολιτική με κανόνες και με κέντρο τον
άνθρωπο.
Ερ.: Και οι τηλεπικοινωνίες το μεγάλο στοίχημα του αιώνα...
Απ.: ...Σε λίγα χρόνια θα αποτελούν το 70% του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος.
Αν επενδύσουμε σωστά κι όχι απλά να διαχειριστούμε υπέρ λίγων τα κέρδη
θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα ενάντια στη βαρβαρότητα.