| Χαράλαμπος Λουμάκης | |
| Υποψήφιος Βουλευτής Ν. Ηλείας - Νέα Δημοκρατία |
31 Μαρτίου 2003
"Οι απελευθερωτές" Αμερικανοί και η "αφασία" των Ευρωπαϊστών...
Στο κοντινό παρελθόν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ:-δεν θεώρησε σκόπιμο να επέμβει για να αναχαιτίσει την απροκάλυπτη δολοφονία δεκάδων χιλιάδων Κούρδων από τα ασφυξιογόνα του ιρακινού στρατού.-δεν επενέβη στην προ ετών εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο.-Διαφορετικές οι συνθήκες, με έναν κοινό παρονομαστή: ούτε η κουρδική κοινότητα ούτε η Κύπρος διαθέτουν τις πετρελαιοπηγές του Ιράκ.Τζορτζ Μπους:"θα απελευθερώσω το φίλο και υπερήφανο λαό του Ιράκ"Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που δημοκρατικές και αναπτυγμένες χώρες θεωρούν τη δημοκρατία προνόμιο της ευημερίας τους και του πολιτισμού τους και υπερασπίζονται επιθετικά αυτό το προνόμιο, εις βάρος άλλων λαών.Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να απελευθερώσεις λαούς. Φαίνεται όμως ότι αυτή τη φορά επελέγη ο αποτελεσματικότερος δια του θανάτου... Το να κερδίσεις ένα πόλεμο βεβαίως, όταν είσαι η μεγάλη δύναμη που διαφεντεύει τον κόσμο, είναι θέμα χρόνου, είναι όμως απαράδεκτο για να πετύχεις τους στόχους σου, που δεν είναι μόνον ο ΣΑΝΤΑΜ αλλά και η εγκατάσταση των αμερικανικών εταιρειών πετρελαίου σε αντικατάσταση των γαλλικών και βεβαίως των εταιρειών ανασυγκρότησης, έτσι λέγονται τώρα, που πάντα μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις έχουν έτοιμα τα συμβόλαια για να ανοικοδομήσουν το ισοπεδωμένο κράτος, όπου ο φίλος Δικτάτορας, έγινε ανυπάκουος.Δυστυχώς, οι πρώτες μέρες του πολέμου είναι σημαδεμένες από το μίσος και την πίκρα.Η πατριωτική συσπείρωση των Ιρακινών, που διακρίνονται σαν λαός για τη γενναιότητά του, έχει παραμερίσει την αντίθεσή του προς το στυγνό δικτάτορα και αντιμετωπίζουν με υψηλό φρόνημα τις προσδοκίες των επιτιθεμένων για μια νίκη "περίπατο".Και αυτό συμβαίνει γιατί ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υποδέχεσαι αυτούς τους "φίλους-απελευθερωτές" με ροδοπέταλα αλλά με τα όπλα σου έστω και αν αυτά είναι η σφεντόνα σου.Γιατί όσο και να μισείς ένα δικτάτορα και τη διαφθαρμένη κυβέρνηση της χώρας σου, γιατί όσο και αν το εμπάργκο των "θλιμμένων φίλων" σου, επέτεινε την αθλιότητά σου και την παιδική θνησιμότητα ελλείψει φαρμάκων στη χώρα σου, δεν σημαίνει ότι μπορείς να επιτρέψεις στο είναι σου, να δεχθεί τον ισχυρό του κόσμου και τους υποτακτικούς του, με το πρόσχημα να σε βοηθήσουν να τον βγάλεις από πάνω σου, να βλέπεις να σκοτώνονται τα νιάτα της χώρας σου και να καταστρέφονται οι υποδομές της.Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ την κοινή γνώμη ότι τα σύγχρονα όπλα είναι ακριβείας. Αν τον πιστέψουμε, τότε αυτό που συμβαίνει είναι παρανοϊκό, γιατί δεν μπορεί να είναι στόχοι οι άμαχοι πολίτες, τη μια φορά στο Βελιγράδι και τώρα στη Βαγδάτη, που οι βόμβες "ακριβείας" γέμισαν πτώματα τις λαϊκές αγορές τους.ΕΛΕΟΣ, και βεβαίως χτυπάτε αμάχους!Το επιχείρημα της ανασυγκρότησης του ΙΡΑΚ από τον κατακτητή είναι σ' όλους μας γνωστό: "Ισοπεδώνουμε τα πάντα για να τα ξανά κατασκευάσουν οι φιλικές εταιρείες μας".Την ανοικοδόμηση του Ιράκ οι ΗΠΑ τη "χρωστούν" στις επιχειρήσεις τους όχι μόνο λόγω του σημερινού πολέμου αλλά από την εποχή του πολέμου ΙΡΑΚ-ΙΡΑΝ, τότε που οι ΗΠΑ βοηθούσαν το φίλο τους δικτάτορα Σαντάμ στην τότε μεγάλη παγκόσμια απειλή της προηγούμενης δεκαετίας, τον ιμάμη Χομεϊνί.Και σε όλα αυτά που συμβαίνουν πώς απαντάμε;Σύσσωμος ο Ελληνικός Λαός πρωτοπόρος με συγκεντρώσεις πορείας με συνθήματα διατρανώνει την αντίθεσή του στον εκάστοτε παγκόσμιο χωροφύλακα.Εκείνο όμως που θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μας θα είναι η διγλωσσία-υποκρισία του κυβερνώντος κόμματος που προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ λόγων και έργων, χώρισε τις αρμοδιότητες και τα μεν έργα (βοήθεια) ανέλαβε ο κ. Σημίτης με την Κυβέρνηση, τα δε λόγια ο Λαλιώτης με το κόμμα.Και η ΕΥΡΩΠΗ τι;;;Δυστυχώς, στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης η ΕΥΡΩΠΗ που θα μπορούσε να βάλει τη σφραγίδα της προσθέτοντας την κουλτούρα της και το ανθρώπινο πρόσωπό της, είναι διχασμένη και τραυματισμένη από τις αποστασίες των διαφόρων ΜΠΛΕΡ, ΑΘΝΑΡ και λοιπών ηγετίσκων-διαχειριστών.Αντί να ξυπνήσει τις ναρκωμένες συνειδήσεις και να δώσει τη δική της απάντηση εφαρμόζοντας μία κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας και ασφάλειας παραμένει δυστυχώς απαθής ως μια απλή Νομισματική Ένωση.Αλλά αυτό ήταν το μέλλον που οραματιστήκαμε εμείς οι Ευρωπαϊστές; Οραματιστήκαμε μια Ευρώπη χωρίς δυνατότητα παρέμβασης στο παγκόσμιο γίγνεσθαι; Οραματιστήκαμε μια Ευρώπη χωρίς ΑΝΘΡΩΠΙΑ;;;Ε, λοιπόν, για μας τους ευρωπαϊστές που πάνω απ' όλα είναι η ευημερία του πολίτη μας φοβίζει το μέλλον αυτής της Ευρώπης, γιατί δεν θέλουμε ο αυριανός κόσμος να οικοδομηθεί ΟΥΤΕ από τους νικητές αλλά ΟΥΤΕ και από την οργή και το μίσος των ηττημένων.Ας κοιτάξει λοιπόν η δική μας ΕΥΡΩΠΗ τον εαυτόν της στον καθρέπτη της και τότε θα δει ότι δεν έχει καμία μα καμία σχέση με την ΕΥΡΩΠΗ εκείνη που οραματιστήκαμε όλοι εμείς.Κλείνοντας αυτές τις σκέψεις μου θα ήθελα να επανέλθω στον Πρόεδρο Μπους και στην ανακοίνωση που έκανε πριν από ημέρες, δηλώνοντας ότι στόχος της αμερικανικής πολιτικής είναι εφεξής να επιβάλει τη δημοκρατία από το Μπαχρέιν ως το Μαρόκο και να πω, πως δυστυχώς το πρόγραμμα της "απελευθέρωσης" των λαών θα είναι ένα μεγάλο και γεμάτο περιπέτειες ταξίδι.