| Χαράλαμπος Λουμάκης | |
| Υποψήφιος Βουλευτής Ν. Ηλείας - Νέα Δημοκρατία |
17.09.2003
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΧΑΜΗΛΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Στην προσπάθειά του να θέσει –κατά τη συνήθειά του- τα διλήμματα των επομένων εκλογών κ. Σημίτης μίλησε αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό για την επόμενη τετραετία «υψηλού ρίσκου» για την χώρα. Η επιχειρηματολογία του πρωθυπουργού είναι απλή. Επικαλείται τις επερχόμενες προκλήσεις (διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, μεταολυμπιακή προσαρμογή, μείωση των κοινοτικών επιδοτήσεων κ.λπ.), για να δημιουργήσει φόβο και ανησυχία στο εκλογικό σώμα για το ενδεχόμενο ανάληψης της εξουσίας από μια νέα και αδοκίμαστη κυβέρνηση.
Πόσο όμως δικαιούται μια κυβέρνηση μετά από 20 αδιάλειπτα σχεδόν χρόνια εξουσίας να ομιλεί περί τετραετίας υψηλού ρίσκου. Δικαιολογείται άραγε να βρίσκεται η Ελλάδα σε θέση υψηλού ρίσκου μετά από τρία κοινοτικά πακέτα, μετά τα τεράστια ποσά του κέρδισαν οι Έλληνες αγρότες από τις επιδοτήσεις της ΚΑΠ και μετά από μια μακρά περίοδο διεθνούς οικονομικής άνθησης;
Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική και η πειστικότερη εξήγηση για τη σημερινή
θέση της Ελλάδος είναι ότι της τετραετίας «υψηλού ρίσκου» προηγήθηκε μια
δεκαετία, χαμηλής απόδοσης.
Η Ελλάδα με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης:
Αξιοποίησε με μικρή αποτελεσματικότητα και παραγωγικότητα τα τεράστια ευρωπαϊκά κονδύλια τα οποία της δόθηκαν. Οι υπερβάσεις στα μεγάλα έργα έχουν ως εναλλακτική ανάγνωση την χαμηλή παραγωγικότητα και αποτελεσματικότητα στην αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Το ίδιο ισχύει για τις σπατάλες και την κακοδιαχείριση στα ευρωπαϊκά προγράμματα.
Προσανατόλισε την ενεργητικότητα των επιχειρηματιών όχι στην πραγματική παραγωγή και δημιουργικότητα, αλλά στην καλλιέργεια διασυνδέσεων με το κράτος και διαπλοκών με τα μέσα ενημέρωσης. Φαινόμενο που εκτός του εθνικού επιπέδου (των εθνικών μας διαπλεκόμενων), έχει ιδιαίτερα αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια και σε τοπικό επίπεδο.
Η κυβέρνηση είχε επίσης την πολιτική ευθύνη για την απαξίωση του καθοριστικού για τις σύγχρονες οικονομίες εργαλείου του χρηματιστηρίου το οποίο μετατράπηκε σε ένα εφήμερο αεροπλανάκι που διοχέτευσε τις αποταμιεύσεις εκατομμυρίων Ελλήνων σε μια μικρή μειοψηφία ιδιωτών (;), που αντί για παραγωγικές επενδύσεις τις διοχέτευσαν σε πολυτελή κατανάλωση και στους δικούς τους τραπεζικούς λογαριασμούς.
Περιόρισε την εμβέλεια των Ολυμπιακών Αγώνων (που ήταν δική της επιτυχία), αφού λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων στην πρώτη φάση της προετοιμασίας τους μετατράπηκαν σε μια αγωνιώδη κούρσα με το χρόνο και τις οικονομικές υπερβάσεις, που περιορίζει τα περιθώρια για την οργανωμένη και σε μεγάλη έκταση επικοινωνιακή τους αξιοποίηση που αποτελεί την μεγάλη οικονομική ευκαιρία που προσφέρουν οι αγώνες σε μια κατ’ εξοχήν τουριστική χώρα όπως η Ελλάδα.
Καθυστέρησε, αποδυνάμωσε ή ακύρωσε τις αναγκαίες μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Αποκρατικοποιήσεις με τελικούς διοικούντες τους κρατικοκομματικούς managers, ασφαλιστική «μεταρρύθμιση» τύπου στρουθοκαμήλου σε αμμώδη περιοχή, απελευθέρωση αγορών με τελικό πρωταγωνιστή τον κ. Κίμωνα Κουλούρη κ.λπ.
Αναπόφευκτα λοιπόν μετά από μια δεκαετία χαμηλής απόδοσης που άφησε ανεκμετάλλευτες τις ιστορικές ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν για την Ελλάδα ακολουθεί μια τετραετία υψηλού ρίσκου. Ο κ. Σημίτης δεν θα πρέπει να είναι καθόλου υπερήφανος για αυτό
Θόδωρος Σκυλακάκης